CEBULARZE – DUMA LUBELSZCZYZNY!

25 stycznia 2017

Jak zapewne wiecie pochodzimy z województwa Lubelskiego i bardzo jesteśmy z tego powodu dumni. Kocham Lubelszczyznę za jej krajobrazy, zapachy, smaki i wspomnienia. Kocham tak bardzo, jak domowy chleb. Kto choć raz był w Zamościu, Lublinie, czy Kazimierzu na pewno przyzna mi rację i potwierdzi wyjątkowość tego regionu. A jeśli jeszcze nie byliście, to koniecznie wpiszcie na listę wakacyjnych wycieczek. A może majówka? My co roku w wakacje, jako zwolennicy obcowania
z naturą, wybieramy się na Roztocze. Malownicze trasy spacerowe i rowerowe, cisza i spokój.
Nawet z zasięgiem bywa kiepsko. No, idealne miejsce na wypoczynek!
Jednak dziś pójdziemy szlakiem przysmaków regionalnych Lubelszczyzny!

Takich cebularzy, jak tam, nie zjecie nigdzie indziej! Próbowałam kupić kilka razy w Warszawie,
ale smak był zupełnie inny. Bułka, jak zwykła bułka a cebuli i maku, to tyle, co kot napłakał.

Cebularze to nic innego jak pszenne placki z cebulą i makiem. Wywodzą się z kuchni żydowskiej,
to właśnie żydzi z lubelskiego Starego Miasta wypiekali je jako pierwsi.
Przysmak doskonale znany w województwie lubelskim.

W 2007 roku został wpisany na Listę produktów tradycyjnych, a od sierpnia 2014 jest chroniony prawem Unii Europejskiej jako produkt regionalny.
[ źródło: wikipedia ]

Pamiętam dobrze, jak w liceum jeździłam na warsztaty teatralne do Krakowa i specjalnie wstawałam wcześniej, żeby przed wyjazdem kupić kilka cebularzy dla jednej z nauczycielek. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, dlaczego ona się tak cieszy na ich widok. Dlaczego je tak lubi i jak to można tak tęsknić za jakimś Samkiem? Ale co się dziwić, byłam gówniarą i mało wiedziałam o dorosłym życiu i tęsknocie za swoimi korzeniami.
Dopiero teraz, gdy sama mam już dziecko i mieszkam daleko od swojej rodzinnej miejscowości, doceniam ten smak i regionalne tradycje. Wiem, jak to jest tęsknić za upieczonym chlebem przez babcię, pierogami mamy, czy właśnie smakiem cebularza z dzieciństwa.

Po kilku nieudanych podejściach do kupnych cebularzy postanowiłam, że zrobię je sama.
I wiecie co? To jest ten smak!
A w dodatku są mega łatwe. Wymagają od nas cierpliwości, ale to jak każde ciasto drożdżowe.
Musicie ich spróbować.
U nas zniknęły w jeden wieczór. I Lily, która mówiła, że nie będzie ich jadła (bo jej cebula śmierdziała
i piekła w oczy) zajadała ze smakiem. Nam najlepiej smakują z masłem.

Przygotowałam wpis z przepisem krok po kroku, żeby ułatwić Wam zadanie.
Zobaczcie, jakie to proste i koniecznie wypróbujcie, jeśli jeszcze nie znacie tego smaku!

Do przygotowania cebularzy, jak widzicie na zdjęciu, nie potrzebujemy zbyt wielu składników.

Ciasto:

500 g mąki pszennej
300 ml letniego mleka
25 g świeżych drożdży
3 łyżki oleju
1 łyżka cukru
1 łyżczeczka soli

Farsz:
2 duże cebule
sól do smaku
2 łyżki oleju
3 łyżki maku

Zaczynamy od przygotowania rozczynu. Do miski wrzucamy pokruszone drożdże.

Następnie dodajemy łyżkę (płaską) cukru, żeby przyśpieszył feremnetację.

Dodajemy 50 ml letniego mleka i 3 łyżki mąki.

Wszystko dokładnie mieszamy. Przykrywamy ściereczką i odstawiamy na 10 minut w ciepłe miejsce.

Teraz możemy zabrać się za krojenie cebuli. Cebulę obieramy i kroimy w kostkę. Mogą być też piórka, jeśli wolicie.

Cebulę wrzucamy na patelnię i chwilkę podsmażamy na dwóch łyżkach oleju, możemy użyć masła. Doprawiamy solą. I odstawiamy do ostudzenia.

Kiedy nasz rozczyn jest już gotowy (powinien potroić swoją objętość i być puszysty jak pianka) dodajemy resztę składników. Mleko, mąkę i sól. Mieszamy do połączenia składników.

Kiedy wszystkie składniki będą już dobrze wymieszane, to dodajemy 3 łyżki oleju.

I znowu dokładnie mieszamy, aż do wchłonięcia tłuszczu w nasze ciasto.

Ciasto wyjmujemy na blat (lekko oprószony mąką) i zagniatamy.
Ciasto wyrabiałam ok. 5 minut, do momentu aż ładnie odstawało od dłoni. Lily też miała swój udział, bo zagniatała razem ze mną. Mówi się, że ciasto drożdżowe należy wyrabiać długo i starannie, wtedy po upieczeniu będzie wilgotne i smaczne.

Wyrobione ciasto przekładamy do miski oprószonej mąką, przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na 30 minut.

Po 30 minutach kilka razy ugniatamy ciasto pięścią w misce, żeby je odpowietrzyć. Wtedy po upieczeniu będzie jeszcze smaczniejsze! Przykrywamy ściereczką i znowu odstawiamy w ciepłe miejsce na 30 minut. Po kolejnych 30 minutach ciasto wyjmujemy na blat oprószony mąką i przerabiamy kilka razy. Z ciasta formujemy wałek.
Nasz wałek dzielimy na równe części. Nam z tej porcji wychodzi 12 cebularzy.

Z wszystkich kawałków ciasta formujemy cebularze. W dłoniach wyrabiamy placuszki z lekko grubszymi brzegami.

Uformowane cebularze układamy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i nakładamy na środek każdego placka łyżkę cebuli. Możemy więcej, to zależy od tego, jak bardzo lubimy cebulę. 😉
Blachę z cebularzami odstawiamy na 15 minut do wyrośnięcia. Ja stawiam zawsze w pobliżu piekarnika, bo i tak w tym czasie nagrzewam piekarnik. 🙂